Einræðisstjórn...

Ég minnist þess núna að fyrir nokkuð mörgum árum síðan ræddum við vinirnir um að nú væri kominn tími til að skipta um stjórnarfar á Íslandi.  Og okkar hugmynd um betur rekið samfélag væri að ráða "Einræðisherra".  Það yrði kosið um "Einræðisherra Íslands" til 5 ára og sá einstaklingur sem fengi flest atkvæði, fengi fullt vald yfir landinu.  Hann fær stóran sekk af peningum og svo ræður hann einstaklinga í ráðuneytin.  Þannig væru það ekki "flokksfélagar" sem yrðu ráðherrar heldur fólk úr viðskiptalífinu sem hefði vit á þeim málum sem tiltekin ráðuneyti stæðu fyrir.  Svo slyppi maður við endalaust þref í Alþingi.

Spurningin er bara hvort ráðherratíð Davíð Oddsonar hafi verið einskonar prufukeyrsla á þessu eða ?

Ég er enn svolítið heitur fyrir þessari hugmynd, útfærslan er svo spurning hvernig best væri að framkvæma.

Uppfært í Ísland 2.0

Athugasemdir

[Brynjar Jóhannsson, 28.1.2009 kl. 14:03]

Það var svona einræðisherra..

han hét Davíð Oddson

KRÆST  

Vonandi að hann komi ekki aftur . 

[Helgi Hrafn Gunnarsson (IP-tala skráð) 28.1.2009 kl. 14:24]

Sú hugmynd að einræði sé lausn við lýðræðisgöllum stjórnarfarsins á Íslandi þykir mér, fyrirgefðu, fáránleg.

[Snowman, 28.1.2009 kl. 14:28]

En hann var "flokksbundinn" og þess vegna fengu flokkavinir það sem annars væru ráðnir HÆFIR einstaklingar í.  Hvernig væri að hafa fjármálaráðherra sem væri t.d. hagfræðingur eða viðskiptafræðingur og ekki dýralæknir og meinafræðingur eins og Árni M. Mathiesen er.  Ekki það að það geri hann vitlausan, en kannski ætti hann frekar að vera landbúnaðarráðherra en fjármálaráðherra.

[Snowman, 28.1.2009 kl. 14:38]

Helgi.  Kannski... hver veit.  En eins og þú veist, þá eru flestir þreyttir á vinapoti og flokkagreiðum.  Mjög margir vilja einstaklingskjör þar sem kosið er um einstaklinga og ekki flokka.  Við vitum líka að það verða engar breytingar á stjórnarfari á Íslandi.  Við höldum áfram að kjósa sömu flokka og við höfum alltaf gert.  Og að Samfylkingin, VG ásamt Framsókn og jafnvel fleirum, sé betra ?  Það er aldrei gott þegar það þarf marga flokka til að ná meirihluta.  Eins og sjá má hjá Reykjavíkurborg undanfarið.  Mín reynsla er sú að það sé alveg sama hverir sitji í ríkisstjórn.  Það breytist ekkert.  Það koma góðir tímar og svo koma verri tímar.  Þetta er eins og Heklugos.  Gerist með reglulegu tímabili.  Stundum er gosið lítilsvert og aumingjalegt og svo þess á milli koma stærri gos.  Við höfum haft góðæri í langan tíma, lifað um efni fram og enginn hefur þorað að gera neitt við því af hræðslu við hvað allir þeir sem hafa það gott, myndu segja.  Enginn þorði að hreyfa við bátnum af hættu á að velta honum.  Þetta er ekki meira Sjálfstæðisflokknum að kenna en VG eða Framsókn.  Þetta er okkur öllum að kenna.  Við njótum þess alltaf þegar það er góðæri.  Ég man eftir samdráttum í kringum 1970, 1980 og 1990.  Þetta hélst lengi núna, en því lengur sem það helst, því stærri verður skellurinn.

Að einræðiskosning sé lausn á lýðræðisgöllunum, nei, það er ekki mín skoðun.  Ég bar bara upp gamla hugmynd sem höfð var í "fleimtingum" af okkur vinunum.  

[Ásgrímur Hartmannsson, 28.1.2009 kl. 14:38]

Einræði, flokksræði, þingræði... allt hefur sama innbyggða gallann: ofræði.

Sumum hlutum á bara ekkert að miðstýra.

[Guðmundur Auðunsson, 28.1.2009 kl. 15:38]

Einmitt, fá fólk úr viðskiptalífinu í ráðuneytin. Er ekki hellingur af bankastjórum á lausu?